Zondagsrust.

Van alle dagen weet ik van de zondag nog het meest wat we op die dag ooit deden.

De dag met de meeste vastigheid. De dag met de vaste patronen. Ooit met de meeste rust, maar langzaam een dag als alle andere. 

Alle verandering is geen verbetering?!

In mijn jeugd was t toch vooral de dag dat je naar de voetbal ging. Als toeschouwer bij je eigen club, later op de jongenstribune bij FC Twente, de voetbaluitslagen spellen bij de kiosk, sigarenboer of krant. En nog later zelf als voetballer op de zondagmiddag. Ik vond die zondagen altijd heerlijk en altijd te kort. Ze vlogen voorbij.

Met een eigen gezin werd die zondag nog waardevoller. Vaak de enige dag dat je samen dingen kon doen. De hele week had iedereen zijn eigen bezigheden. Werk, school, sport, muziek. Vaak eten in etappes. Samen ontbijten, samen in het bos wandelen, samen dineren dat kon alleen op zondag. Het ontbijt was bijkans heilig. Hoe brak iedereen soms ook kon wezen, iedereen schoof aan bij het ontbijt. 

Maar ook nu als pensionado is de zondag voor ons de enige dag dat we samen aan tafel ontbijten. 

Door de weeks hebben we onze eigen plek en eten wat terwijl we de krant lezen. Maar niet op zondag. Gebakken broodjes, een eitje, geperste sinaasappel. Dat is zondag.

Ik moet zeggen, als de kinderen en kleinkinderen er zijn dan eten we eigenlijk altijd samen.

Heerlijk om dat met z’n allen te doen.

Met de zondagse openstelling van allerlei winkels leek er tegelijkertijd een einde te komen aan die vaste rituelen. Maar wat ons betreft valt dat juist erg mee. De vaste gewoontes zijn voorlopig sterk genoeg.

Ben wel benieuwd naar wat anderen aan vaste zondagse gewoontes hebben!?

Wim

Name: Sonja
Message: . Sporten en vroeg naar bed. Dat was de zondag. Nu geen rituelen. Maar ook niet mee met de zondagverkooop, lekker thuis

Name: Arné 
Message: Vaste zondaggewoonte: Mountainbiken 😡